gniewać

gniewać
{{stl_51}}{{LABEL="twpldegniewacacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}gniewać{{/stl_39}}{{stl_41}} (-am){{/stl_41}}{{stl_7}} ärgern;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}gniewać się{{/stl_9}}{{stl_7}} zerstritten sein, im Streit liegen ({{/stl_7}}{{stl_9}}z{{/stl_9}}{{stl_41}} I{{/stl_41}}{{stl_7}} mit{{/stl_7}}{{stl_41}} D{{/stl_41}}{{stl_7}}); sich ärgern,{{/stl_7}}{{stl_6}} fam.{{/stl_6}}{{stl_7}} böse sein;{{/stl_7}}{{stl_40}}
{{/stl_40}}{{stl_9}}gniewać się na k-o{{/stl_9}}{{stl_6}} fam.{{/stl_6}}{{stl_7}} jemandem böse sein ({{/stl_7}}{{stl_9}}o{{/stl_9}}{{stl_41}} A{{/stl_41}}{{stl_7}} wegen{{/stl_7}}{{stl_41}} G{{/stl_41}}{{stl_7}}){{/stl_7}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • gniewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, gniewaćam, gniewaća, gniewaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, wywoływać czyjś gniew; irytować, złościć kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gniewa kogoś czyjś egoizm, czyjaś niekompetencja. Gniewała go swoją… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gniewać — ndk I, gniewaćam, gniewaćasz, gniewaćają, gniewaćaj, gniewaćał «wywoływać w kimś gniew; złościć kogoś» Gniewa kogoś niegrzeczne traktowanie, chamstwo, brud, niechlujstwo, niedbalstwo. gniewać się 1. «wybuchać gniewem, irytować się, złościć się,… …   Słownik języka polskiego

  • gniewać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okazywać gniew, złość, irytację : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gniewać się na kogoś. Gniewać się za coś. Ojciec gniewał się o głośne puszczanie muzyki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pienić się — Gniewać się i złościć, zwłaszcza tak bardzo że ma się painę na ustach Eng. To become very angry, especially so that one s mouth is filled with froth …   Słownik Polskiego slangu

  • udobruchać — dk I, udobruchaćam, udobruchaćasz, udobruchaćają, udobruchaćaj, udobruchaćał, udobruchaćany «powściągnąć czyjś gniew, urazę, sprawić, że ktoś przestaje się gniewać; ułagodzić, uspokoić, przebłagać» Udobruchać rozgniewanego kolegę. Udobruchać… …   Słownik języka polskiego

  • złościć — ndk VIa, złoszczę, złościćcisz, złość, złościćcił, złoszczony «doprowadzać do złości, wywoływać gniew, złość; gniewać, irytować, denerwować» Złościć kogoś swoim postępowaniem. Chamstwo, niechlujstwo złości kogoś. złościć się «wpadać w złość,… …   Słownik języka polskiego

  • być — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIIa, jestem, jest, są, będę, będzie, bądź {{/stl 8}}{{stl 7}}I {{/stl 7}}{{stl 8}}w funkcji samodzielnej {{/stl 8}}{{stl 7}}: {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istnieć, żyć, występować …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bumerang — Coś wraca, powraca jak bumerang «coś (nierozwiązany problem, sprawa, uczucie), co ciągle pojawia się na nowo»: Nie wolno się gniewać: gniew, jak bumerang, wraca do tego, co go cisnął. M. Rodziewiczówna, Lato …   Słownik frazeologiczny

  • charakter — 1. Czarny charakter a) «człowiek zły, przewrotny; szwarccharakter»: Obydwaj są to czarne charaktery, zachowujące się z prostackim cynizmem. K. Irzykowski, Pisma I. b) «postać literacka lub filmowa o takich cechach; szwarccharakter»: Grał prawie… …   Słownik frazeologiczny

  • posiadać się — Nie posiadać się z oburzenia, z gniewu, z radości itp. «bardzo się złościć, gniewać, być oburzonym, cieszyć się itp.»: Nie sprawdziłaś, czy wszystko się zgadza? – Ciotka nie posiadała się z oburzenia. H. Kowalewska, Tego lata. Po otrzymaniu… …   Słownik frazeologiczny

  • rozmawiać — Nie rozmawiać ze sobą «gniewać się na siebie wzajemnie, nie utrzymywać ze sobą stosunków towarzyskich»: – Długo trwała rozłąka? – Rok. To dlatego, że miałem skok w bok i Dorota się dowiedziała. Nie rozmawialiśmy ze sobą. Viva 25/1999. Rozmawiać z …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”